Η Βέρα Νικολάεβνα μπήκε μέσα την ώρα που οι νεαροί διαφωνούσαν. “Τι συνέβη, σε χτύπησα; “Ελάτε, ελάτε!” τους χαμογέλασε ο οικοδεσπότης. Η Άννα και ο Serhii ήταν ένα νεαρό παντρεμένο ζευγάρι, και προφανώς αυτή ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπιζαν ασυμφωνία ανάμεσα στην πραγματική οικογενειακή τους ζωή και τις ιδέες τους. Ο Serhii έβγαλε το πορτοφόλι του από την τσέπη του: “Ελπίζω να είναι η τελευταία φορά που κλαίω. “Ακριβώς.” Η Άννα στάθηκε με ένα πρόσωπο σαν να ήταν έτοιμη να κλάψει, “για τελευταία φορά”!
Με αυτά τα λόγια, η σπιτονοικοκυρά γύρισε για να ελέγξει τους μετρητές. Πριν από λίγες ημέρες, ένα συμπαθητικό ζευγάρι με ρώτησε πότε θα εκκενωθεί το σπίτι και τους είπα ότι θα είναι σύντομα. Προφανώς κοίταζα προς τη λάθος κατεύθυνση”.
– Δηλαδή έχετε συχνά ζευγάρια που αλλάζουν;” – Ο Serhii εξεπλάγη. – Όχι, αγαπητή μου. Αντιθέτως. Κρατάω τα ζευγάρια μου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εσύ είσαι αυτός που γίνεται… γελοίος. Τι εννοείς “γελοίος”;” Η Άννα φαινόταν αρκετά ενοχλημένη από τα λόγια της γειτόνισσάς της. “Λοιπόν, σβήσε αυτό, έτσι φαντάζεσαι την οικογενειακή ζωή, Άννα; Όχι, εσύ ήθελες έναν άντρα να σε κουβαλάει, έτσι δεν είναι;
– Λοιπόν, παντρεύτηκα τον Σεργκέι περιμένοντας οι γονείς μου να με βάλουν στα χέρια ενός δυνατού άντρα”, απάντησε η Άννα με περηφάνια. ‘Λοιπόν, νομίζω, κορίτσι μου, δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου. Και εσύ είσαι ο Σεργκέι. Σκέφτηκες ότι η γυναίκα σου θα είναι πάντα στο πλευρό σου, θα είναι το αξιόπιστο στήριγμά σου και η ραχοκοκαλιά σου, έτσι δεν είναι;
Θα ήθελα πολύ να έχω μια γυναίκα στο πλευρό μου στην οποία θα μπορούσα να βασιστώ για υποστήριξη. Αλλά δεν ήταν έτσι. Και ήδη σχεδιάζεις να φύγεις. Θα έπρεπε να έχεις πακετάρει μέχρι τώρα. Κάνεις το σωστό, υπάρχουν πολλοί ανόητοι σαν εσένα εκεί έξω. Σύντομα θα βρεις κι άλλους. – Δεν έχουμε πακετάρει! Δεν έχουμε καν βγάλει τις βαλίτσες μας!
– Η Άννα βρυχήθηκε. – Ναι, μας πήρε μισή ώρα. Και ξέρεις σε ποιο ζευγάρι νοικιάζω αυτό το διαμέρισμα; Τους ξέρω καλά. Είναι άνετοι: πέταξαν τα ροζ γυαλιά τους στον κάδο έξω από το ληξιαρχείο. Ξέρουν ότι τίποτα δεν λειτουργεί αμέσως. Οι οικογενειακές σχέσεις είναι ένας μόχθος, μια δουλειά για δύο άτομα. Με αυτή την εργασία έρχονται προβλήματα, αλλά και υποστήριξη.
Αλλά μην θυμώνετε, δεν λέω ότι είστε κατώτεροι. Θα φέρω τα κλειδιά. Η σπιτονοικοκυρά έφυγε χωρίς να την αποχαιρετήσει, με ένα αυθάδες χαμόγελο στο πρόσωπό της, και η Άννα και ο Σεργκέι κάθισαν στον καναπέ σιωπηλοί. ‘Μήπως πρέπει να ξαναπροσπαθήσουμε από την αρχή;’ ρώτησε η Άννα. ‘Τι θα γίνει με τα ροζ γυαλιά; ‘Τι να τα κάνουμε;’ ρώτησε ο Σεργκέι με σοβαρότητα. Η Άννα απλώς αγκάλιασε το φίλο της.
