— Ντίμα, ας χωρίσουμε. Πέντε χρόνια παντρεμένοι και δεν μπορώ να κάνω παιδί. Γιατί να βασανίζουμε ο ένας τον άλλον; Δεν θέλω ξένα παιδιά. Η παρένθετη μητρότητα δεν είναι για μας. Χάσαμε χρόνο και χρήματα με την εξωσωματική γονιμοποίηση.
— Κι εγώ πιστεύω, Λένα, ότι όλα αυτά είναι άχρηστα. Η αγάπη μεταξύ μας δεν αρκεί για να χτίσουμε μια οικογένεια.
— Δεν έχω καμία περιουσιακή αξίωση απέναντί σου, Ντίμα. Το διαμέρισμα μένει δικό σου, εγώ θα πάω να μείνω στη μαμά μου.
Χώρισαν με βαθιά λύπη την ίδια μέρα που υπέβαλαν αίτηση διαζυγίου. Εκείνη έκλαιγε πριν και μετά τη διαδικασία, ενώ τα μάτια του γέμισαν δάκρυα.
Βγαίνοντας από το ληξιαρχείο, χώρισαν και πήραν αντίθετους δρόμους.
Στο σπίτι, η Λένα είπε στη μητέρα της:
— Η μητέρα του Ντίμκινα τον πίεζε συνεχώς, ισχυριζόμενη ότι είμαι στείρα και δεν αξίζω τον γιο της. Ας χαίρεται τώρα. Ελευθέρωσα τον γιο της για τις κόρες των φίλων της. Οι μισές από αυτές είναι ήδη παντρεμένες, αλλά δεν της αρκεί.
— Κόρη μου, μην τους σκέφτεσαι. Ο Ντμίτρι έχει το κεφάλι του πάνω στους ώμους του. Έκανες λάθος που επέμεινες στο διαζύγιο.
— Με βασάνισε αυτή η αυταρχική πεθερά. Ερχόταν, τηλεφωνούσε, απαιτώντας να αφήσω ήσυχο τον ευγενικό γιο της.
Ο Βιτάλι, ένας πρώην συμμαθητής της Έλενας, πέρασε να την επισκεφτεί.
— Σε είδα χθες από το παράθυρο να φέρνεις τα πράγματά σου. Η γυναίκα μου πέθανε κατά τον τοκετό. Έφερα τα δίδυμα στη γιαγιά τους στο χωριό. Η μαμά πρέπει να μαζέψει χρόνια εργασίας, και η γιαγιά είναι ήδη συνταξιούχος.
— Βιτάλι, δεν ήρθες εδώ τυχαία, έτσι; Πες μου τι έχεις στο μυαλό σου.
— Τα παιδιά μου χρειάζονται μητέρα. Σύντομα πρέπει να τα γράψω στο σχολείο, δεν μπορούν να πάνε στο χωριό.
— Θέλεις νταντά; Μα εγώ δουλεύω.
— Όχι, Λένα. Η γιαγιά θα έρθει να μείνει μαζί μας. Πάντα μου άρεσες από το σχολείο, αλλά εσύ διάλεξες εκείνο τον συμφοιτητή σου. Εγώ παντρεύτηκα τη Σβετίδα χωρίς αγάπη.
— Εγώ πάντα σε ήθελα, αλλά εσύ δεν ήξερες καν για μένα.
— Λένα, μήπως θα δεχόσουν να με παντρευτείς;
— Βιτάλικ, είσαι τόσο βιαστικός. Δώσε μου χρόνο να το σκεφτώ.
— Θα υποβάλουμε την αίτηση και θα έχεις δύο μήνες να το σκεφτείς.
— Με έπεισες. Αύριο μετά τη δουλειά έλα στο γραφείο μου. Θα σου στείλω τη διεύθυνση με SMS. Αλλά όχι κανένα μεγαλοπρεπές γάμο.
— Όπως θες.
Ο Βιτάλι βγήκε και η Έλενα γέλασε.
— Μαμά, μόλις χώρισα και ήδη έχω νέο γαμπρό. Τι να πω!
— Ο Βιτάλικ είναι καλός, κόρη μου. Κρίμα για τη Σβετοτσούκα. Τόσο δύσκολα την έφερε. Σχεδόν όλο το καιρό ήταν στο νοσοκομείο για παρακολούθηση. Είχε αδύναμη καρδιά.
— Μαμά, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να μείνω έγκυος.
Μετά από μερικές εβδομάδες, η πρώην πεθερά της Ελένα της τηλεφώνησε.
— Ο Ντίμο και η Γιούλι έκαναν αίτηση στο ληξιαρχείο. Δεν ήξερα καν ότι ήταν έγκυος από αυτόν. Φαίνεται ότι είναι ήδη τριών μηνών.
— Συγχαρητήρια στον γιο σας — και η Ελένα τελείωσε τη συνομιλία.
— Μαμά, ο Βιτάλι εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή. Θα τον παντρευτώ χωρίς δισταγμό — και μετέφερε στη μητέρα της τα νέα για τον πρώην σύζυγό της.
Η Ελένα και ο Βιτάλι υπέβαλαν αίτηση στο ληξιαρχείο. Ήδη στο δρόμο, της πρότεινε να μετακομίσει μαζί του.
«Συγγνώμη, αλλά δεν είμαι ακόμα έτοιμη για μια τόσο στενή σχέση. Θα μετακομίσω μόνο μετά το γάμο. Μέχρι τότε θα συνηθίσουμε ο ένας τον άλλον από απόσταση».
Ο Βιτάλι συμφώνησε, αλλά η Ελένα διέκρινε μια πικρία στη φωνή του. Εκείνη τη στιγμή, όμως, αυτό της φάνηκε ασήμαντο. Ο χρόνος θα περάσει και όλα θα μπουν στη θέση τους.
Η Έλενα ένιωθε έλξη για τον Ντμίτρι, ειδικά τις βραδινές και τις νυχτερινές ώρες. Πολλές φορές σκόπευε να του τηλεφωνήσει και να του εκφράσει την οργή της: πώς μπόρεσε, ενώ ήταν παντρεμένος, να επιτρέψει στον εαυτό του να έχει στενή σχέση με την Γιούλια. Αλλά κάτι μέσα της την σταματούσε.
Η μέρα του γάμου με τον Βιτάλι πλησίαζε, και η Ελένα ξαφνικά αρρώστησε. Τα πρωινά είχε ναυτία και ζαλάδα. Νόμιζε ότι ήταν από την ανησυχία. Η μητέρα της την συμβούλεψε να πάει στο γιατρό.
Η Ελένα έκλεισε ραντεβού στην κλινική, αλλά μια μέρα πριν την επίσκεψη στο ληξιαρχείο.
«Περιμένετε παιδί», της είπε η γιατρός.
«Πρέπει να έχει γίνει κάποιο λάθος. Χώρισα με τον άντρα μου και δεν είχα άλλη σχέση».
«Κάντε εξετάσεις», της είπε και της έδωσε το παραπεμπτικό.
Τα αποτελέσματα δεν θα έρχονταν αμέσως, αλλά την επόμενη μέρα η Έλενα είχε το γάμο της. Να το πει στον Βιτάλι; Μήπως ήταν λάθος αποτέλεσμα ή ορμονική διαταραχή; Ας γίνει ό,τι γίνει, αποφάσισε και ξάπλωσε στο κρεβάτι.
Ήταν ήδη αργά όταν της τηλεφώνησε ο Ντμίτρι.
«Πώς είσαι, Λενότσκα;
— Όλα εντάξει! Αύριο παντρεύομαι έναν πολυτέκνο χήρο. Θα μεγαλώσω ξένα παιδιά.
— Και δεν ήθελες να πάρεις ένα μωρό από το βρεφονηπιακό ίδρυμα μαζί μου.
— Ντίμα, ο καιρός περνάει και τα όνειρα αλλάζουν.
— Στείλε μου τη διεύθυνση του ληξιαρχείου. Θέλω να έρθω να σε συγχαρώ.
— Το πρωί θα σου στείλω μήνυμα με την ώρα. Χαίρε για μένα, αν και δεν κατάφερα να το κάνω αυτό όταν παντρεύτηκες.
— Δεν κατάλαβα, Λένα. Τι εννοείς;
— Την απιστία σου, αν και πριν δεν το ήξερα. Η μαμά σου με ενημέρωσε.
— Πάλι η μαμά σου; Κουράστηκα με τις φάρσες της. Εκτός από σένα δεν είχα και δεν θα έχω καμία άλλη. Σε πεθυμώ πολύ.
Στο ληξιαρχείο, όταν η υπάλληλος ρώτησε την Έλενα αν συμφωνεί να γίνει γυναίκα του Βιτάλι, εκείνη δίστασε να απαντήσει, κοιτάζοντας τους καλεσμένους. Περίμενε τον Ντμίτρι. Και τότε εμφανίστηκε αυτός με ένα μπουκέτο λουλούδια και φώναξε:
— Σ’ αγαπώ, Λένκα! Μην τον παντρευτείς! — και άνοιξε τα χέρια του.
— Ούτε εγώ μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, Ντίμα. — Η Έλενα έτρεξε προς το μέρος του και αυτός, την πήρε στα χέρια του και έτρεξε έξω. Εκεί ήταν το αυτοκίνητό του και πήγαν στο σπίτι του.
«Και η έγκυος γυναίκα σου, η Γιούλι;»
«Ποια; Δεν την ξέρω. Εκτός από σένα, δεν είχα ποτέ άλλη γυναίκα. Η μητέρα σου σου το είπε;»
«Ντίμα, ακόμα και μετά το διαζύγιο μας, δεν την αφήνει σε ησυχία.»
Το βράδυ, ο Ντμίτρι είπε στη Λένα τι είχε μάθει.
— Πριν από δύο μέρες πήγα να επισκεφτώ τη μητέρα μου. Ήταν αργά και αποφάσισα να μείνω να διανυκτερεύσω εκεί. Άκουσα ότι μιλούσε με μια φίλη της στο υπνοδωμάτιό της. Άκουσα και κατάλαβα τα πάντα — και της διηγήθηκε τη συζήτηση της μητέρας της με τη φίλη της.
Η Έλενα δεν είχε ιδέα για την πονηριά της πεθεράς της. Ήταν αυτή που, όταν είχε έρθει για επίσκεψη, είχε ρίξει κάποιο υγρό στον τσάι της Έλενας, μετά από το οποίο συνέβη η πρώτη αποβολή. Και ακόμα και όταν ο Ντμίτρι της είπε ότι η Έλενα ήταν έγκυος, η πεθερά συνέχισε να βλάπτει κρυφά τη νύφη της. Ακόμα και μετά την εξωσωματική γονιμοποίηση δεν ησύχασε.
— Ντίμα, είναι ικανή για κάτι τέτοιο;
— Την υποτίμησα, Λενότσκα. Τώρα όλα θα είναι διαφορετικά. Σίγουρα θα μείνεις έγκυος.
Ξαφνικά, η Έλενα έλαβε ένα μήνυμα στο κινητό της με τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
— Ντίμα, είμαι ήδη έγκυος από σένα. Με τον Βιτάλι δεν είχαμε στενή σχέση. Φαντάζεσαι, είμαι δύο μηνών και μισό. Όταν χωρίσαμε, ήταν ήδη μέσα.
— Τώρα η μητέρα μου δεν θα ξαναπατήσει το πόδι της στο διαμέρισμά μας, Λενότσκα, με τα φάρμακά της.
Η Ελένα γέννησε ένα κοριτσάκι χωρίς προβλήματα, ενώ ήταν ήδη ξαναπαντρεμένη με τον Ντμίτρι. Όταν το είπε στη μητέρα του, αυτή έπαθε σοκ.
«Είστε πάλι μαζί; Πώς μπόρεσες, γιε μου, να το κάνεις αυτό πίσω από την πλάτη μου; Είχα κάνει συμφωνία με την Όλγα Παυλόβνα. Η κόρη της τελείωσε το πανεπιστήμιο και ετοιμαζόμασταν να έρθουμε να σας επισκεφτούμε. Δεν είναι δικό σου παιδί, γιε μου.
«Και βέβαια είναι δικό μου, και δεν θα σταματήσουμε εδώ. Και θέλω να σου πω κάτι ακόμα. Την τελευταία φορά που έμεινα στο σπίτι σου, άκουσα τι καυχιόσουν στην φίλη σου. Σκέψου τι έκανες στη Λένα. Θα καταλήξεις στη φυλακή. Μην πλησιάσεις ποτέ ξανά την οικογένειά μου».
Πέρασαν μερικά χρόνια.
Ο Ντμίτρι έχει δύο παιδιά με την Έλενα. Διατηρεί επαφή με τη μητέρα του, της τηλεφωνεί και την επισκέπτεται περιστασιακά. Ωστόσο, δεν έχει άρει την απαγόρευση που της επέβαλε.
