— Στάσικ, καταλαβαίνω ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, αλλά είμαι έγκυος.
— Νικά, δεν μπορεί. Πήρα τα χάπια από τη μητέρα μου. Μήπως είναι ορμονική διαταραχή;
— Αυτό σκέφτηκα κι εγώ στην αρχή. Είχα καθυστερήσεις στο παρελθόν, αλλά χωρίς ναυτία. Πήγα στο ιατρείο. Είμαι ήδη τρεισήμισι μηνών.
— Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, δεν θα προλάβουμε να παντρευτούμε. Φεύγω για Μόσχα με το βραδινό τρένο. Θα σπουδάσω εκεί.
— Είσαι πεισματάρης, Στας, που αποφάσισες να πας τόσο μακριά. Τι δεν σου αρέσει στο Νοβοσιμπίρσκ; Θα μπορούσες να έρχεσαι τα Σαββατοκύριακα.
— Εκεί έχει τεράστια ανταγωνισμός. Αν ήμουν αριστούχος, άλλο πράγμα. Συγγνώμη που δεν το είπα από την αρχή, για να μην καυχηθώ ότι θα πάω εγώ. Έχω έναν θείο στη Μόσχα, είναι κοσμήτορας της σχολής. Έχω τακτοποιήσει τα πάντα μαζί του. Στο Νοβοσιμπίρσκ μπορεί να μην περάσω τον διαγωνισμό και να με καλέσουν στο στρατό.
— Θα μένεις σε φοιτητική εστία;
— Όχι, στο θείο μου, φυσικά. Όταν τους επισκέφθηκα στις διακοπές, αγόρασε ένα δεύτερο κρεβάτι και το έβαλε στο δωμάτιο του γιου του, του Ρόντκι. Οπότε θα μείνω εκεί για πέντε χρόνια.
— Για τον εαυτό σου, Στάσικ, τα έχεις αποφασίσει όλα. Εγώ τι θα κάνω τώρα; Μετά το θάνατο της μητέρας μου, ο πατέρας μου με προειδοποίησε επανειλημμένα να μην φέρω κορίτσι στο σπίτι.
— Έχω ακόμα χρόνο, οπότε πάμε στο γραφείο του πατέρα σου και θα προσπαθήσω να τον πείσω ότι θα παντρευτούμε οπωσδήποτε. Μετά τον τοκετό, οι γονείς μου θα σε πάρουν στο σπίτι τους. Η γιαγιά είναι συνταξιούχος και θα σε βοηθήσει σε όλα.
Ο έξυπνος και διπλωματικός Στανισλάβ κατάφερε να πείσει τον πατέρα της Βερόνικα, ο οποίος απλώς άπλωσε τα χέρια του.
***
Ο Στάνισλαβ μπήκε στο πανεπιστήμιο, το ανακοίνωσε στη Βερόνικα και πρόσθεσε:
— Συγγνώμη, αλλά δεν θα έρθω στις χειμερινές διακοπές. Ο θείος μου βρήκε δουλειά για μένα σε κλινική φίλου του ως νοσοκόμος. Ακόμα και εγώ χάρηκα γι’ αυτό. Τουλάχιστον δεν θα είμαι εντελώς εξαρτημένος από αυτόν.
Η Βερόνικα, μετά τις ωδίνες, μπήκε στο μαιευτήριο, χωρίς να είναι παντρεμένη. Αλλά αυτό δεν την στενοχωρούσε. Στο δωμάτιο ήταν μια κοπέλα, η Κατενίκα, ένα χρόνο μικρότερη από αυτήν, αλλά συμπεριφερόταν σαν να ήταν το φυσιολογικό. Ήταν και η Αλίνα Γιούριεβνα, αλλά αυτή ήταν ήδη πάνω από σαράντα. Δεν μιλούσαν πολύ, γιατί δεν είχαν χρόνο. Η Κατρίνα μεταφέρθηκε πρώτη στην αίθουσα τοκετού, και μετά αυτή και η ενήλικη γυναίκα.
Η Βερόνικα γέννησε ένα κοριτσάκι, και ο πατέρας της την επισκέφθηκε στο δωμάτιο. Δεν πρόλαβε να πει τίποτα, όταν μπήκε η μαία και ανακοίνωσε:
«Το κοριτσάκι σου, Βερόνικα, γεννήθηκε αδύναμο και έζησε λιγότερο από μία ώρα. Όλα περιγράφονται στο πιστοποιητικό.
Ο πατέρας άρπαξε τα χέρια της κόρης του και τα έσφιξε κοντά του. Του φαινόταν ότι έτσι θα μπορούσε να πάρει ένα μέρος του πόνου. Η Βερόνικα σηκώθηκε και εκείνος την έσφιξε κοντά του. Η μαία αποφάσισε επίσης να ηρεμήσει τη νεομάνα:
— Θα κάνεις άλλα παιδιά. Συμφώνησε, κορίτσι μου. Η κόρη σου δεν είχε ζωή. Δεν καταφέραμε καν να τη σώσουμε.
— Μπαμπά, είπα στον Στάσικ ότι γέννησα μια κόρη. Ήταν τόσο χαρούμενος. Τι θα γίνει τώρα; — ρώτησε η Βερόνικα μέσα από τα δάκρυα.
— Θα τον πάρω εγώ και θα του εξηγήσω όλα. Και θα θάψω την εγγονή σου δίπλα στη μαμά σου. Θα την επισκεπτόμαστε. Το καλοκαίρι θα έρθει ο Στας και θα παντρευτείτε. Χρειάζεσαι ένα παιδί, στο οποίο θα δώσεις όλη τη μητρική σου αγάπη, κοριτσάκι μου.
Η Βερόνικα έμεινε για πολύ καιρό σε κατάθλιψη. Ο πατέρας της την παρηγορούσε όσο μπορούσε. Ο Στάνισλαβ της τηλεφωνούσε κάθε βράδυ και προσπαθούσε να την ηρεμήσει.
Το καλοκαίρι, ο Στάνισλαβ και η Βερόνικα παντρεύτηκαν. Της πρότεινε να μετακομίσει στους γονείς του, αλλά εκείνη υποσχέθηκε να το κάνει μόνο αν κατάφερνε να γεννήσει το παιδί, αν και φοβόταν πολύ ότι μπορεί να χάσει και το δεύτερο. Όμως, στην επόμενη εξέταση στην κλινική, την διαβεβαίωσαν ότι, σύμφωνα με τις ενδείξεις και τις αναλύσεις, είχε κυοφορήσει το πρώτο παιδί χωρίς προβλήματα και ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν προβλήματα με το δεύτερο.
Πριν φύγει ο Στανισλάβ, η Βερόνικα του έκανε μια παράκληση.
«Πάμε μαζί στην κλινική. Έχω μια περίεργη αίσθηση.
«Έκανες τεστ;»
«Δεν τους εμπιστεύομαι. Ας δει ο γιατρός και ας κάνει εξετάσεις.»
Ο γιατρός είπε στη Βερόνικα ότι φαίνεται να είναι έγκυος, ότι είναι σε πρώιμο στάδιο, αλλά ότι οι εξετάσεις θα δείξουν με σιγουριά και θα της στείλουν μήνυμα στο κινητό.
Ο Στάνισλαβ, φεύγοντας, ήξερε ήδη ότι η Βερόνικα ήταν έγκυος και παρατήρησε ότι είχε φτιάξει το κέφι της.
— Συγγνώμη που δεν θα έρθω το χειμώνα. Πρέπει να δουλέψω. Δεν θα κάνω σχέδια, αλλά θα προσπαθήσω να έρθω με το αεροπλάνο για τη γέννηση. Εύχομαι να είμαστε τυχεροί αυτή τη φορά.
***
Αυτή τη φορά ο Στανισλάβ κατάφερε να φτάσει στο σπίτι εγκαίρως και ήταν παρών κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η Βερόνικα γέννησε ένα αγόρι, όπως της είπε η μαία, αλλά δεν ήταν η ίδια που την είχε βοηθήσει στον πρώτο της τοκετό.
Ο Στάνισλαβ και η Βερόνικα νοσταλγούσαν ο ένας τον άλλον, αλλά εκείνος χρειαζόταν οπωσδήποτε το πτυχίο του για να μπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά του, αν και η προοπτική ενός γιατρού σε νοσοκομείο δεν ήταν και τόσο ελκυστική από οικονομικής άποψης, αλλά ο Στας από μικρός ονειρευόταν να γίνει χειρουργός.
Ήρθε η μέρα και ο Στάνισλαβ επέστρεψε στο σπίτι με το πτυχίο του. Η οικογένεια επανενώθηκε και η Βερόνικα ζούσε ήδη με τους γονείς του. Γνώριζαν από την ημέρα που οι γονείς του Στάσικα και της Βερόνικα τους έφεραν στο σχολείο. Και τώρα, ως σύζυγοι, ο Στάνισλαβ και η Βερόνικα έστειλαν τον γιο τους, τον Ρόμο, στην ίδια σχολή.
Μετά την αποφοίτησή της από το κολέγιο, η Βερόνικα δούλευε ως νοσοκόμα στο ίδιο νοσοκομείο με τον σύζυγό της, τον χειρουργό.
Ακριβώς εκείνη την ημέρα, κάποιος της τηλεφώνησε στο νοσοκομείο. Ο αριθμός ήταν άγνωστος, σκέφτηκε για λίγο και απάντησε, αλλά άκουσε το εξής:
«Η κόρη σας είναι στο ορφανοτροφείο», της είπε με σκληρό τόνο ένας άγνωστος άνδρας στο τηλέφωνο.
«Ποιος είστε;» Η Βερόνικα σκέφτηκε ότι ήταν κακόγουστο αστείο. Η κόρη της είχε πεθάνει μετά τον τοκετό. Ο πατέρας της Νίκι την είχε θάψει ο ίδιος στον τάφο της μητέρας της Βερόνικα και μετά είχαν βάλει μαζί ένα μικρό μνημείο.
«Θα σου στείλω τη διεύθυνση στο κινητό σου και, αν θέλεις να μάθεις την αλήθεια, έλα να έρθεις».
Με αυτά τα λόγια, η Βερόνικα πήγε στον άντρα της.
— Στάσικ, δεν ξέρω αν πρέπει να πιστέψω.
— Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ελέγξουμε αυτή την πληροφορία, και θα πάμε εκεί μαζί το βράδυ.
***
Την πόρτα άνοιξε μια ηλικιωμένη γυναίκα.
— Η Όλγα σας περίμενε, θα σας συνοδεύσω στο δωμάτιό της.
Η Βερόνικα δυσκολεύτηκε να αναγνωρίσει τη μαία που την είχε βοηθήσει να γεννήσει. Φαινόταν πολύ αδύναμη. Και η ομολογία της δεν ήταν ευχάριστη.
Αυτές τις δύο γυναίκες, τις οποίες η Βερόνικα είχε γνωρίσει στο νοσοκομείο, τις είχε στείλει η διευθύντρια του μαιευτηρίου του μοναδικού νοσοκομείου της πόλης τους στο Νοβοσιμπίρσκ, μια πρώην συμφοιτήτρια της. Η νεαρή Κατενίκα έμεινε έγκυος από έναν τυχαίο άντρα. Η οικογένεια άρχισε να έχει προβλήματα και η μητέρα έδιωξε την κοπέλα από το σπίτι για να την ξεφορτωθεί, με την υπόσχεση ότι θα την δεχόταν πίσω. Η Αλίνα Γιούριεβνα ήταν σε εκείνο το σπίτι για να επισκεφτεί μια φίλη της και, καθώς κατέβαινε τις σκάλες, είδε ένα κορίτσι που έκλαιγε. Ήθελε να βοηθήσει και άρχισαν να μιλάνε. Εκείνη τη στιγμή, η μοναχική κυρία σκέφτηκε ένα σχέδιο. Πήρε την Κατερίνα στο σπίτι της και συμβουλεύτηκε κάποιους. Της συνέστησαν έναν γυναικολόγο στην κλινική.
Έτσι, η Κατερίνα και η Αλίνα Γιούριεβνα εγγράφηκαν για την εγκυμοσύνη, μόνο που η ενήλικη γυναίκα έπρεπε να φοράει ψεύτικο κοιλιά. Λίγο πριν τον τοκετό, έφτασαν και οι δύο με τα έγγραφα στην πόλη όπου ζούσε η Βερόνικα. Εκεί νοίκιασαν ένα διαμέρισμα και συναντήθηκαν με την υπεύθυνη του μαιευτηρίου.
Όλα πήγαν καλά, εκτός από το ότι η ανέμελη και επιπόλαιη Κατερίνα γέννησε ένα νεκρό μωρό, αν και πριν από αυτό η καρδιά του χτυπούσε.
Οι τέσσερις γυναίκες που συμμετείχαν στη συνωμοσία δεν ήθελαν να χάσουν τα υπόλοιπα χρήματα για την υπηρεσία τους, αλλά είχαν λάβει μόνο προκαταβολή από την Αλίνα Γιούριεβνα, η οποία ήθελε οπωσδήποτε να δώσει το νεογέννητο ως δικό της και έτσι να ελευθερώσει την Κάτια, ώστε να επιστρέψει στο σπίτι της.
Η μαία Όλγα Κωνσταντίνovna και η νοσοκόμα που βοήθησαν την Κάτια και τη Νίκη να γεννήσουν, αντάλλαξαν τις ετικέτες των μωρών. Ως αποτέλεσμα, η Βερόνικα πήρε το νεκρό κοριτσάκι, ενώ η Αλίνα Γιούριεβνα πήρε το μωρό που γέννησε η Βερόνικα.
Ο πατέρας της Βερόνικα πίστεψε τα έγγραφα και έθαψε την εγγονή του.
Μερικά χρόνια αργότερα, η Όλγα Κωνσταντίνοβνα έμαθε από την διευθύντρια ότι η Αλίνα Γιούριεβνα έχασε τη δουλειά της και η κόρη της έγινε βάρος για εκείνη. Την έδωσε σε ορφανοτροφείο και έδωσε τη διεύθυνση του ορφανοτροφείου.
Η μαία το είπε στη νοσοκόμα. Και λυπήθηκαν το κοριτσάκι της Βερόνικα. Αλλά φοβόντουσαν να το παραδεχτούν.
Η Όλγα Κωνσταντίνοβνα αρρώστησε. Όταν η κατάσταση έγινε αφόρητη, πήγε στο νοσοκομείο. Της έκαναν μια τρομερή διάγνωση και σκέφτηκε ότι ο Θεός την τιμώρησε. Αποφάσισε να διορθώσει το λάθος της επιστρέφοντας το κορίτσι στους βιολογικούς γονείς του.
ΕΠΙΛΟΓ
Η κόρη της Βερόνικας και του Στανισλάβ ζει με την οικογένειά της. Μοιάζει πολύ με τον μπαμπά της.
Η Όλγα Κωνσταντίνovna πέθανε.
Η γυναικολόγος της κλινικής, η διευθύντρια του μαιευτηρίου, η Αλίνα Γιούριεβνα, η Αλεξάνδρα και η νοσοκόμα καταδικάστηκαν για διάφορα αδικήματα. Στην καρδιά τους καταριούνται την Όλγα Κωνσταντίνovna, αν και η νεκρή γυναίκα δεν μπορεί να ακούσει.
