Η Αλιόνα στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της, προσαρμόζοντας τις πτυχές του νυφικού της και ένιωσε ένα οικείο άγχος να συστέλλει το λαιμό της. Το φόρεμα ήταν πραγματικά όμορφο-από μετάξι, με λεπτά ένθετα δαντέλας και ελαφριά βολάν στη φούστα. Της κόστισε πολύ και τη Σάσα, αλλά η Αλιόνα ήταν σίγουρη για την επιλογή της. Μέχρι που άκουσα τη γνώμη της μελλοντικής πεθεράς μου.
“Είναι χυδαίο”, είπε ξαφνικά η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα πριν από μια εβδομάδα, όταν ήρθαν να δείξουν το φόρεμα. Κοίταξε πάνω – κάτω τη νύφη του σαν να αξιολογούσε ένα προϊόν στην αγορά. “Και άγευστο.”Τι μπορώ να σας χρεώσω, επαρχιακό…
Η Αλιόνα ένιωσε το πρόσωπό της κοκκινισμένο από ντροπή και θυμό.
– Και τι έχεις πάθει; – προσπάθησε να αντιταχθεί.
– Αυτό είναι, γλυκιά μου! Η γυναίκα κούνησε το δακτυλιοειδές χέρι της εξοργισμένη. – Τα μπιχλιμπίδια σου … στις μέρες μου, οι νύφες επέλεξαν κάτι πιο ευγενές. Και έχετε κάποιο είδος τσιγγάνικης φορεσιάς εδώ.
Η Σάσα καθόταν στον καναπέ, θάφτηκε στο τηλέφωνο και προσποιήθηκε ότι δεν άκουγε τι συνέβαινε.
– Σάσα, σου αρέσει το φόρεμά μου; Η Αλυόνα ρώτησε αμβλύ.
Κοίταξε ψηλά, κοίταξε για λίγο τη μητέρα του και μετά εκείνη.
“Ναι, είναι φυσιολογικό…”τα κατάφερε. – Το κύριο πράγμα είναι ότι αισθάνεστε άνετα.
“Αλέξανδρος”, είπε αυστηρά η μητέρα του,” δεν μπορείς να επιδοθείς στις ιδιοτροπίες όλων. Το κορίτσι πρέπει να πει πού είναι πού. Ένας γάμος είναι ένα σοβαρό θέμα, όχι κάποιο είδος ντίσκο.
– Μαμά, Έλα, – μουρμούρισε η Σάσα, αλλά δεν έδειξε καμία αποφασιστικότητα.
– Ίσως, Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα, έχετε σκεφτεί ποτέ ότι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν διαφορετικά γούστα; Η Αλυόνα ρώτησε ήσυχα.
Η πεθερά της την τρύπησε με κρύο βλέμμα.
“Η γεύση διαμορφώνεται από την εκπαίδευση, αγαπητέ. Και γονείς … λοιπόν, ξέρεις. Από πού θα προέρχεται ένα κορίτσι στα περίχωρα που μαζεύει πατάτες χθες;
Αυτό ήταν το τελευταίο άχυρο. Η Αλιόνα σηκώθηκε.
“Πάω.”
– Λεν, περίμενε”, απάντησε τελικά η Σάσα. “Μαμά, γιατί το κάνεις αυτό;”
“Τι είπα;”- Η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα άπλωσε τα χέρια της. – Απλά λέω την αλήθεια. Είναι καλύτερα να τον αφήσετε να καταλάβει τώρα παρά να ντρέπεται αργότερα.
Η Αλιόνα δεν απάντησε και έφυγε. Τι θα μπορούσε να πει; Ότι σπούδασες σε Πανεπιστήμιο της Μόσχας για τέσσερα χρόνια; Τι λειτουργεί σε μια μεγάλη διαφημιστική εταιρεία; Ότι οι γονείς της της έδωσαν καλή εκπαίδευση; Όλα αυτά θα ακούγονταν σαν δικαιολογίες. Και η Αλιόνα δεν επρόκειτο να δικαιολογήσει τον εαυτό της πριν από αυτή τη γυναίκα.
Το βράδυ, η Σάσα ήρθε με λουλούδια.
“Συγχώρεσέ την – – είπε, φιλώντας την Αλιόνα στο μέτωπο. “Απλώς ανησυχεί. Ξέρεις ότι είμαι ο μοναχογιός της.
“Η αξιοπρέπειά μου σημαίνει κάτι για σένα;”Ή είναι οι ιδιοτροπίες της μαμάς πιο σημαντικές;
– Λεν, μην είσαι δραματικός. Ο γάμος είναι σε μια εβδομάδα, όλα θα λειτουργήσουν. Θα σε συνηθίσει.
“Και αν δεν το συνηθίσει;”
Η Σάσα την αγκάλιασε πιο σφιχτά.
“Θα το συνηθίσει. Δεν έχει πού να πάει. Είσαι τόσο καλός.
Αλλά τότε η Αλιόνα συνειδητοποίησε ήδη ότι η Σάσα θα επέλεγε πάντα την ουδετερότητα στη σύγκρουση μεταξύ της μητέρας του και της συζύγου του. Χαμογελάστε, αλλάξτε θέμα, ελπίζετε ότι όλα θα λειτουργήσουν από μόνα τους.
Και τώρα στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη την ημέρα του γάμου, κοιτάζοντας τον προβληματισμό της και σκεφτόταν: “ίσως κάτι δεν πάει καλά με το φόρεμα;”Αλλά όχι-ταιριάζει τέλεια στο σχήμα, όχι χυδαίο, όχι προκλητικό. Το μακιγιάζ ήταν συγκρατημένο, το χτένισμα ήταν κομψό. Όχι ” τσιγγάνικα πράγματα.”
– Λένκα, είσαι έτοιμη; Η φωνή της Σάσα ήρθε έξω από την πόρτα.
– Ναι, έρχομαι!
Η τελετή στο γραφείο μητρώου ήταν γρήγορη. Η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα κάθισε στην πρώτη σειρά με ένα σκούρο μπλε ιταλικό κοστούμι, το οποίο πιθανώς κόστιζε περισσότερο από το ήμισυ του μισθού της Αλιόνα, και κοίταξε τι συνέβαινε με την έκφραση ενός ατόμου στο οποίο όλα αυτά ήταν βαθιά ξένα. Όταν οι νεόνυμφοι κλήθηκαν να φιλήσουν, άρχισε προσεκτικά να κοιτάζει τα νύχια της.
“Μαμά, μοιάζεις με κοριτσάκι, – της ψιθύρισε η Σάσα μετά την τελετή.
“Δεν καταλαβαίνω τι βλέπετε σε αυτό”, απάντησε Η εξίσου ήσυχη γυναίκα. “Είναι τόσο απλό. Ή θα μπορούσε να παντρευτεί τη Λίζα Σομπολέβα. Ο πατέρας της είναι στρατηγός, μορφωμένος στο Λονδίνο.…
– Μαμά, αγαπώ την Αλιόνα.
“Η αγάπη θα περάσει, – είπε ξηρά η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα. – Και τα παιδιά θα μείνουν. Τι είδους εκπαίδευση θα λάβουν από αυτήν την επαρχιακή γυναίκα;
Η Αλυόνα στάθηκε κοντά και άκουσε τα πάντα. Είχε μάθει εδώ και πολύ καιρό να προσποιείται ότι δεν ακούει.
Το εστιατόριο τους υποδέχτηκε με μουσική και λουλούδια. Το τραπέζι ήταν πλούσιο-Η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα επέμεινε στο πιο ακριβό μενού, υποδηλώνοντας ότι “η οικογένεια πρέπει να φαίνεται αξιοπρεπής η Αλιόνα ήξερε ότι οι γονείς της και οι αποταμιεύσεις της Σάσα πλήρωναν για αυτό, αλλά δεν είπε τίποτα.
“Είναι ένα όμορφο εστιατόριο, – είπε η μητέρα της Αλιόνα, κοιτάζοντας γύρω από το δωμάτιο.
“Τίποτα ιδιαίτερο”, σηκώνει η πεθερά. – Ήμουν εδώ πρόσφατα για το γάμο της μαρίνας Πετρόβνα. Ο γιος της παντρεύτηκε μια πραγματική κυρία από μια καλή οικογένεια. Αυτός ήταν ο στόχος! Και η νύφη είναι τόσο καλά μορφωμένη και κομψή.…
“Η Alyonochka μας είναι επίσης πολύ καλά μορφωμένη”, χαμογέλασε σφιχτά η μητέρα.
“Φυσικά, φυσικά,” η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα κούνησε, αλλά στον τόνο της διαβάστηκε σαφώς: “πώς ξέρετε τι είναι η πραγματική εκπαίδευση;”
Οι πρώτες τοστ ήταν παραδοσιακές. Ο πατέρας της Αλιόνα ευχήθηκε στους νέους ευτυχία, ο θείος Σάσα τους ευχήθηκε μεγάλη ζωή. Η Αλυόνα άρχισε να χαλαρώνει λίγο, χαμογέλασε ακόμη και όταν η Σχολική της φίλη Κάτια είπε μια αστεία ιστορία από τη νεολαία της.
– Θυμάσαι, Λεν, πώς εσύ και η Ντίμκα περάσατε όλη τη νύχτα προετοιμαζόμενοι για τις εξετάσεις λογοτεχνίας και μετά τον κοιμήσατε; Η Κάτια γέλασε.
“Θυμάμαι, – χαμογέλασε η Αλυόνα. – Δεν μου μίλησε μετά από δύο εβδομάδες.
“Πού είναι τώρα;””Τι είναι αυτό;”ρώτησε ένας από τους καλεσμένους.
“Είναι υποψήφιος διδάκτορας που εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη, – απάντησε Η κάτια.
“Ενδιαφέρον, ενδιαφέρον”, απέλυσε η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα και η Αλιόνα συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο να ξεκινήσει. – Ποια είναι η ειδικότητά σου;
– Φιλολογία. Καθηγητής πανεπιστημίου.
– Αχ, Φιλολογία! -η πεθερά έστρεψε τα μάτια της. – Και ο διαφημιστής; Είναι απλά διασκεδαστικό.
– Valentina Grigoryevna, – παρενέβη ο πατέρας της Alyona: “η κόρη μας είναι καλλιτεχνικός διευθυντής σε ένα μεγάλο πρακτορείο.
– Καλλιτεχνικός Διευθυντής! – αναφώνησε θεατρικά. – Όπως η ανιψιά της Βέρα Μιχαήλοβνα. Έτσι αποκαλεί τον εαυτό της. Ζει σε ένα διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου και λαμβάνει πένες. Αλλά ακούγεται ωραίο – ο καλλιτεχνικός διευθυντής!
Οι επισκέπτες αντάλλαξαν ματιές. Η ένταση κρεμόταν στον αέρα.
Στη συνέχεια, η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα πήρε το μικρόφωνο.
– Αγαπητοί επισκέπτες! – ξεκίνησε με ένα ικανοποιημένο χαμόγελο. – Θέλω να πω λίγα λόγια για τη νύφη μας.
Η Αλυόνα ένιωσε ότι όλα παγώνουν μέσα. Ο Σάσα στάθηκε δίπλα του, χαμογελώντας τεταμένος, αλλά δεν επρόκειτο να παρέμβει.
“Φυσικά, είναι νέα και έχει πολλά να μάθει”, συνέχισε η γυναίκα. – Για κάποιο λόγο, τα σύγχρονα κορίτσια πιστεύουν ότι το κύριο πράγμα είναι μια καριέρα. Και μια γυναίκα πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργήσει άνεση στο σπίτι, να μαγειρεύει, να δέχεται επισκέπτες.…
Παύση. Το δωμάτιο πάγωσε.
– Ελπίζω ο γιος μου να είναι υπομονετικός. Μετά από όλα, είναι δύσκολο να επανεκπαιδεύσετε έναν ενήλικα. Ειδικά αν η αρχική εκπαίδευση … είναι κάπως πιο μαλακό … αφήνει πολλά να είναι επιθυμητά.
Η μητέρα της Αλιόνα έγινε χλωμή. Ο μπαμπάς έσφιξε τις γροθιές του.
“Αλλά θα προσπαθήσουμε το καλύτερο”, συνέχισε η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα με μελί φωνή. – Ως πεθερά, θα βοηθήσω την Αλυόνα να κυριαρχήσει όλη τη γυναικεία σοφία: πώς να μαγειρεύει σωστά, πώς να δέχεται επισκέπτες, Πώς να ντύνεται με γούστο.…
Οι καλεσμένοι ήταν ταραγμένοι. Κάποιος κοίταξε μακριά, ντροπιασμένος.
– Και εδώ είναι το φόρεμα, – η φωνή έγινε ιδιαίτερα γλυκιά. “Κοίτα τον!”Βολάν, βολάν … δεν είναι νυφικό, είναι κοστούμι για καρναβάλι!
Ήσυχη. Όλοι ήξεραν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά κανείς δεν ήξερε πώς να αντιδράσει.
“Τι μπορείτε να πάρετε από αυτήν—ένα κορίτσι από τις επαρχίες”, πρόσθεσε η πεθερά, κουνώντας το κεφάλι της. – Μάλλον το θεωρούν το ύψος της μόδας εκεί.
Και έκανε ένα βήμα μπροστά — στην Αλυόνα.
– Βλέπετε, αγαπητοί επισκέπτες; Η φωνή της Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα φαινόταν σίγουρη και κράτησε το μικρόφωνο σαν να μιλούσε στην τηλεόραση. – Κοίτα αυτά τα βολάν!
Τα δάχτυλά της, κολλώδη με σνακ, άρχισαν να αισθάνονται το ύφασμα του φορέματός της.
“Γελοίο, ακατάλληλο! Τι είναι αυτό το στυλ; Για γάμο! Αυτό δεν είναι διακοπές, αλλά ένα είδος καρναβαλιού! Και αυτό το ντεκολτέ-πού κοιτάζει ο γιος μου;
Η Αλιόνα στάθηκε παγωμένη, νιώθοντας εκατοντάδες μάτια στραμμένα πάνω της. Η πεθερά της στάθηκε δίπλα της, συνεχίζοντας να τσαλακώνει τη φούστα της, αφήνοντας λιπαρά σημάδια στο λευκό μετάξι.
– Και το υλικό! Η φωνή της έγινε πιο έντονη. – Φτηνά συνθετικά! Δεν θα σκεφτόμουν καν να βγαίνω δημόσια έτσι!
Κάτι μέσα στην Αλυόνα ξέσπασε ξαφνικά.
Σηκώθηκε απότομα, πήρε την πεθερά της από τους ώμους – δεν είχε καν χρόνο να καταλάβει τι συνέβαινε – και με μια κίνηση πίεσε το πρόσωπό της στο κέντρο της γαμήλιας τούρτας τριών επιπέδων.
Το δωμάτιο πάγωσε. Η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα σήκωσε αργά το κεφάλι της και κρέμα, σιρόπι μούρων και θραύσματα διακοσμήσεων σοκολάτας ρέουν από το πρόσωπό της. Το μικρόφωνο χτύπησε το πάτωμα με ένα χτύπημα.
“Είμαι κουρασμένος από την ηθικοποίησή σου, – είπε η Αλιόνα ήρεμα, αλλά καθαρά. – Και κουράστηκα να είμαι ήσυχος.
Πήρε το μικρόφωνο, έβγαλε τα ψίχουλα και το άναψε ξανά.:
– Αγαπητοί επισκέπτες! Είναι η μέρα μας και θα διασκεδάσουμε! Μουσικοί, Τραγουδήστε!
Και πήγε να χορέψει. Μόλις γύρισε και κατευθύνθηκε προς το κέντρο της αίθουσας, μεταβαίνοντας στο ρυθμό της ζωντανής μουσικής. Το φόρεμά της – αυτό με τα “χυδαία” βολάν-φτερούγιζε τριγύρω και υπήρχε κάτι τολμηρό, ελεύθερο και όμορφο σε αυτό.
– Λένκα, μπράβο! Η Κάτια φώναξε πρώτα και έσπευσε στον φίλο της.
– Ήρθε η ώρα! Ο αδελφός της Αλιόνα πρόσθεσε.
Σταδιακά, οι άλλοι τους εντάχθηκαν. Πρώτα οι νέοι, τότε οι γονείς, τότε όλοι χωρίς εξαίρεση. Λίγα λεπτά αργότερα, όλο το δωμάτιο χόρευε και η Αλιόνα στεκόταν στο κέντρο, γελούσε και φώναζε:
– Και τώρα ο ανταγωνισμός! Ποιος είναι ο καλύτερος ερμηνευτής lezginka;
“Εγώ!”Ο άρτιομ, ο φίλος της Σάσα, απάντησε.
– Και ποιος θα τραγουδήσει ένα τραγούδι για την αγάπη;
– Είμαστε! Οι φίλοι της έκλαιγαν από χαρά.
Η αμηχανία της προηγούμενης σκηνής εξαφανίστηκε. Οι καλεσμένοι συνειδητοποίησαν ότι η βαρετή παράσταση είχε τελειώσει και η πραγματική γιορτή μόλις άρχιζε. Ξεκίνησαν νέες τοστ-ζωντανές, ζεστές και ειλικρινείς.
– Για τη νύφη! – φώναζαν από διαφορετικές γωνίες.
– Για το θάρρος σου!
– Σε μια γυναίκα που ξέρει να το λέει!
Οι άνθρωποι έτρωγαν, έπιναν, γελούσαν και συμμετείχαν σε διαγωνισμούς. Κάποιος έλεγε αστεία, κάποιος τραγουδούσε, κάποιος απλώς αγκάλιαζε.
– Λεν, ας “μαντέψουμε το τραγούδι”! Η θεία Ζίνα πρότεινε.
– Φυσικά! Αλλά πρώτα, αφήστε όλους να προσπαθήσουν να βρουν το καλύτερο τοστ!
Η Σάσα πλησίασε τη γυναίκα του όταν έπιασε την ανάσα της λίγο μετά το χορό.
Ξεκίνησε αβέβαιο.
– τι; Τον κοίταξε προκλητικά, περιμένοντας μια άλλη επίπληξη.
– Τίποτα, – χαμογέλασε. “Απλά σ’ αγαπώ.”Και … Λυπάμαι που δεν σταμάτησα τη μαμά νωρίτερα.
-Είναι εντάξει, – τον πήρε η Αλιόνα από το χέρι. “Τώρα ξέρει με ποιον έχει να κάνει.
– Κι αν σταματήσει να μας μιλάει;”
“Θα μιλήσει.”Αλλά είναι διαφορετικό.
Η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα έφυγε από το εστιατόριο πριν από το τέλος του κυρίως πιάτου. Η Αλιόνα το παρατήρησε σχεδόν τυχαία-ήταν πολύ απασχολημένη με την αποδοχή συγχαρητηρίων και τη διεξαγωγή του επόμενου διαγωνισμού.
“Πού είναι η μητέρα σου;”- ρώτησε ένας από τους καλεσμένους, κοιτάζοντας γύρω.
“Πήγε σπίτι, – απάντησε σύντομα η Σάσα.
“Είναι κρίμα”, η γυναίκα κούνησε το κεφάλι της. – Θα χάσει το πιο νόστιμο.
Όταν, προς το τέλος της βραδιάς, ένας από τους καλεσμένους, ο θείος Βόβα, ο οποίος είχε λίγο πάρα πολύ, προσπάθησε να πει ότι “η σημερινή νεολαία είναι πολύ αδύναμη”, σιωπήθηκε γρήγορα.
– Θείε Βόβα, τι κάνεις! Ο ξάδερφος της Αλιόνα ήταν εξοργισμένος. – Το έκανε σωστά!
– Και το φόρεμα είναι όμορφο”, πρόσθεσε ο γείτονας. – Κομψό. Και τα διακοσμητικά στοιχεία είναι στη μόδα τώρα.
“Δεν έχει σημασία αν είναι μοντέρνο ή όχι,— παρενέβη ο πατέρας της Αλιόνα. – Κανείς δεν πρέπει να έχει το δικαίωμα να ταπεινώνει τους άλλους.
– Ακριβώς! Ο θείος της Σάσα τον υποστήριξε. – Υπήρχαν επίσης διαφορετικές πεθερές, αλλά δεν υπήρχαν προσβολές στο κοινό.
Επέστρεψαν σπίτι νωρίς το πρωί, χαρούμενοι, κουρασμένοι και γεμάτοι εντυπώσεις.
“Αποδείχθηκε καλός γάμος, – είπε ο Σάσα, βγάζοντας τη γραβάτα του.
– Ναι, – συμφώνησε η Αλιόνα, αφαιρώντας προσεκτικά το φόρεμά της. – Ειδικά το τέλος.
Ένα μήνα μετά το γάμο, ενώ η Αλυόνα καθάριζε το σπίτι, το τηλέφωνο ξαφνικά ζωντάνεψε.
“Εμπρός;”
– Αυτή είναι η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα. Είναι σπίτι η Σάσα;
Η φωνή ήταν διαφορετική-λιγότερο αυτοπεποίθηση, πιο συγκρατημένη και ουδέτερη.
– Όχι, είναι ακόμα στη δουλειά.
– Καταλαβαίνω. Πες του ότι τηλεφώνησα.
– Εντάξει.
Κανονικά, αυτό θα ήταν το τέλος της συνομιλίας. Αλλά η πεθερά ξαφνικά πρόσθεσε:
– Και επίσης … πες τους ότι δεν θα έρθω το Σάββατο. Έχω πράγματα να κάνω.
Η Alyona συνειδητοποίησε ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Valentina Grigorievna δεν έκανε σχόλιο, δεν έδωσε συμβουλές, δεν υπαινίχθηκε ελλείψεις. Ήταν η πρώτη φορά που μίλησε ως ίσος.
– Εντάξει, θα σου πω.
“Ευχαριστώ”, είπε ξαφνικά η γυναίκα αργά και έκλεισε το τηλέφωνο.
Η Σάσα επέστρεψε στο σπίτι το βράδυ και η Αλιόνα μετέδωσε το τηλεφώνημα στη μητέρα της.
– Καταλαβαίνω, μάλλον προσβλήθηκε.
– όχι. Απλά σκέφτεται.
“Για ποιο πράγμα;”
– Ότι ο κόσμος έχει αλλάξει. Και οι νύφες είναι διαφορετικές τώρα.
Η Βαλεντίνα Γκριγκόριεβνα σταμάτησε πραγματικά να έρχεται. Τηλεφώνησε μία φορά την εβδομάδα, μίλησε με τον γιο της για δέκα λεπτά και αυτό ήταν το τέλος της επικοινωνίας τους.
“Πώς είσαι;””Τι είναι αυτό;”ρώτησε.
– Δεν πειράζει. Κι εσύ;
“Το ίδιο πράγμα. Ζωντανός και υγιής.
– Η Αλιόνα στέλνει χαιρετισμούς.
“Περάστε το, επίσης.”
Σύντομες, συγκρατημένες συνομιλίες. Κανένα παράπονο, καμία καθοδήγηση, καμία παρέμβαση.
Η Σάσα προσπάθησε να αποκαταστήσει τη σχέση:
– Ίσως πρέπει να πάμε σε αυτήν; Ή να σας προσκαλέσω;
Αλλά η Αλιόνα τον σταμάτησε.:
“Όχι. Ας είναι. Η μητέρα σου κι εγώ έχουμε μια συμφωνία.
“Καταλάβετε τι;”
– Έμαθε ότι δεν ανέχομαι Ταπείνωση για χάρη της οικογενειακής ειρήνης. Και συνειδητοποίησα ότι μερικές φορές πρέπει να κάνετε ένα αποφασιστικό βήμα για να δείξετε ποιος είναι ποιος.
Μερικές φορές η Αλυόνα θυμόταν εκείνη την ημέρα. Πόσο καιρό ήταν σιωπηλός, πώς συσσωρεύτηκε πόνο και θυμό. Πόσο τρομακτικό ήταν να σηκωθώ και να κάνω αυτό που έκανα. Και πόσο εύκολο έγινε μετά από αυτό.
Ο γάμος τους αποδείχθηκε ισχυρός. Ίσως επειδή η Αλυόνα έδειξε από την αρχή ότι δεν θα ήταν αδύναμη σύζυγος, έτοιμη να λυγίσει κάτω από όλους. Αγωνίστηκε για τον εαυτό της, για την αξιοπρέπειά της, για την ευτυχία της.
“Ξέρεις”, είπε στη Σάσα ένα χρόνο αργότερα, γιορτάζοντας την επέτειο του γάμου τους, ” είμαι ευγνώμων στη μητέρα σου.
“Για τι;”
– Επειδή μου έμαθες να μην το βουλώνω. Δεν είναι όλα τα μαθήματα ευχάριστα, αλλά όλα είναι σημαντικά.
Και η Αλιόνα κράτησε το νυφικό της. Μερικές φορές το έβγαζε από την ντουλάπα, κοίταζε τους λεκέδες του κέικ στο στρίφωμα και χαμογελούσε. Αυτά ήταν τα σημάδια της πρώτης νίκης του. Και κανείς άλλος δεν τόλμησε να αποκαλέσει τα βολάν “χυδαία”.
