Αναπολώντας τα γεγονότα γύρω από το γάμο του γιου μου, εξακολουθώ να νιώθω πόνο και προδοσία. Ο σύζυγός μου Ιβάν αποφάσισε να μας εγκαταλείψει και να πάει στην πόλη για δουλειά, αφήνοντάς με να φροντίζω το σπίτι και τις προετοιμασίες για το γάμο. Θυμάμαι να του λέω: “Μην φεύγεις, δεν έχουμε ξαναμείνει χώρια για τόσο καιρό. Δεν είσαι πια νέος και η υγεία σου δεν είναι η ίδια.
Αλλά ο σύζυγός μου επέμενε, λέγοντας ότι έπρεπε να φύγει για να κερδίσει χρήματα για τον αξιοπρεπή γάμο του γιου μας. Παρά τους φόβους και τις αντιρρήσεις μου, ο Ιβάν έφυγε και εγώ έμεινα να τα βγάζω πέρα μόνη μου.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας δούλευα στο αγρόκτημα, φρόντιζα τα βοοειδή, φρόντιζα τον κήπο και έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού. Ποτέ δεν παραπονέθηκα για το πόσο κουρασμένη ήμουν, διατηρώντας πάντα μια χαρούμενη στάση.
Ο Ιβάν σπάνια μου τηλεφωνούσε, και όταν το έκανε, μιλούσε μόνο για τον εαυτό του, χωρίς ποτέ να με ρωτήσει πώς ήμουν. Αλλά τότε απομάκρυνα τις κακές σκέψεις, σκεπτόμενη ότι το κυριότερο ήταν ότι ήταν καλά. Κάθε μήνα ο Ιβάν μας έστελνε χρήματα που αποταμίευα για το γάμο του γιου μου. Ήθελα να του χαρίσω μια μεγάλη γιορτή που θα ζήλευαν όλοι οι άλλοι.
Όταν ο Ιβάν επέστρεψε τελικά στο σπίτι, έδειχνε διαφορετικός. Ήταν εξαντλημένος και αδύνατος και φαινόταν ότι είχε γεράσει αρκετά χρόνια στο σύντομο διάστημα που έλειπε. Ο σύζυγός μου ήταν πάντα κακοδιάθετος, πάντα συνοφρυωμένος και κορόιδευε κάτι.
Προσπάθησα να μην το αφήσω να με ενοχλήσει και επικεντρώθηκα στην προετοιμασία του γάμου. Και τότε μια μέρα ο Ιβάν πήγε να πάρει πάλι το κοστούμι του γιου μας από την πόλη, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ. Όταν τελικά μου τηλεφώνησε, μου εξομολογήθηκε ότι είχε ξοδέψει όλες τις οικονομίες μας σε
για να στηρίξει την ερωμένη του και την οικογένειά της. Ο σύζυγός μου μου είπε ότι ο γιος μας θα πρέπει να βρει τρόπο να πληρώσει μόνος του τον γάμο του και ότι δεν δικαιούται τα χρήματά του επειδή δεν τα κέρδισε. Ήμουν συντετριμμένη.
Έπρεπε να δανειστώ χρήματα για να βεβαιωθώ ότι ο γάμος του γιου μου θα γινόταν όπως είχε προγραμματιστεί. Ο Ιβάν δεν μπήκε καν στον κόπο να εμφανιστεί, προτιμώντας να περάσει χρόνο με τη φίλη του. Ο γιος ήταν έξαλλος και αρνήθηκε να μιλήσει στον πατέρα του, επιλέγοντας αντ’ αυτού να με στηρίξει και να με βοηθήσει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πώς ο Ιβάν μπορούσε να εγκαταλείψει την οικογένεια και να μας προδώσει με αυτόν τον τρόπο. Όλοι στο χωριό με συμπονούσαν και κανείς δεν μπορούσε να υπερασπιστεί τον Ιβάν. Πώς μπόρεσε να αφήσει την οικογένειά του για μια γυναίκα κοχάν, και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή;
