Η μητέρα του Oleksandr έπινε πολύ. Πρόσφατα είχε επιστρέψει στη μητέρα της στο χωριό. Ορκίστηκε στον Θεό ότι είχε σταματήσει να πίνει. Βαπτίστηκε μάλιστα και πήγαινε τακτικά στην εκκλησία. Παρέμεινε νηφάλια για δύο μήνες. Αλλά αφού δοκίμασε μια φορά μπύρα, έπεσε σε κραιπάλη. Και το πρωί έφυγε.
Ένα ανοιξιάτικο βράδυ, η Χάνα είπε στον άντρα της: “Σάσα, πρέπει να πείσουμε τη γιαγιά να μετακομίσει μαζί μας. Αν αντιστέκεται, αν αρνείται, τότε ας την αφήσουμε να μείνει εκεί προς το παρόν. Αλλά μόνο μέχρι το φθινόπωρο. Και μετά ελάτε σε εμάς. Θα μοιραστούμε ένα δωμάτιο: αυτή και η κόρη της θα κοιμηθούν στο ένα δωμάτιο, και εσύ και εγώ θα κοιμηθούμε στο άλλο…
– Ayut, ξέρεις ότι με έχει ήδη απορρίψει αρκετές φορές. Ίσως εσύ να τα καταφέρεις καλύτερα. Προς αμοιβαία έκπληξή τους, η γιαγιά τους συμφώνησε πρόθυμα. “Λυπάμαι, Σάσα, για τη μητέρα σου, παρόλο που δεν είναι δικό μου αίμα”, είπε η γιαγιά τους ένα βράδυ ενώ έπιναν τσάι. “Ήταν 14 ετών όταν παντρευτήκαμε με τον πατέρα της.
Δεν ήθελε να σπουδάσει ή να εργαστεί. Και δεν μπορούσε να τη σταματήσει. Μετά εξαφανίστηκε και ο σύζυγός μου έγινε δήμαρχος. Επέστρεψε στο σπίτι όταν ήσουν ενάμιση έτους, σε πήρε μακριά μου και εξαφανίστηκε ξανά. Και μετά επανεμφανίστηκε είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα. Ήταν δύστροπη και φτωχή…
Η γιαγιά μου έκλαψε και μετά ανακοίνωσε: “Αν με πάρετε να ζήσω μαζί σας, θέλω να σας φανώ χρήσιμη.- “Μην έχετε αντίρρηση, ακούστε με. Προτείνω να πουλήσουμε αυτό το σπίτι. Έχω αγοραστή γι’ αυτό. Μου δίνει καλά λεφτά. Και έχω κάποια χρήματα στο λογαριασμό μου.
Έχω αποταμιεύσει για σένα. “Θα αγοράσουμε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα για να μην χρειάζεται να στριμωχτούμε.” – Λοιπόν, τότε, ίσως να αγοράσουμε ένα σπίτι κοντά στην πόλη; Ένα μεγάλο. Με νερό και αποχέτευση”, η Άννα εξέφρασε με ενθουσιασμό την ιδέα της, “και μπορείτε να έχετε ζώα εκεί.
Κοτόπουλα, τα αγαπημένα σου, για παράδειγμα… – Άννα, διάβασες το μυαλό μου. Είναι τόσο υπέροχο… – Γιαγιά, – ο Σάσα έβαλε το κεφάλι του στην αγκαλιά της γιαγιάς του και έκλεισε τα μάτια του… Ακριβώς όπως συνήθιζε να κάνει όταν ήταν παιδί…