Είμαι 64 ετών και ζω μόνη μου. Έχω έναν γιο. Ο σύζυγός μου πέθανε στην υπηρεσία, ήταν στρατιωτικός. Μετά από αυτό, σταμάτησα να σκέφτομαι την προσωπική μου ζωή και αφιέρωσα όλη μου τη ζωή στον γιο μου και την ευημερία του. Ο γιος μου έχει τώρα και αυτός παιδιά: ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Δεν έχω καμία αγάπη γι’ αυτά.
Τι θα μπορούσε να είναι πιο γλυκό από τα εγγόνια; Έχω μια υπέροχη σχέση με τη νύφη μου. Έρχεται συχνά να με επισκεφθεί με τα παιδιά- ο γιος μου εργάζεται και έχει πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Εγώ δούλευα όλη μου τη ζωή.
Τώρα εργάζομαι κι εγώ, γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω. Η νύφη μου είναι γυμναστής. Μου πρότεινε να συμμετάσχω σε ένα μάθημα χορού για γυναίκες άνω των 50 ετών. Τότε δεν θα βαριόμουν τόσο πολύ όσο τώρα, αλλά οι αρθρώσεις μου αντιδρούν στην προοπτική αυτή. Έχω επίσης κατακτήσει το διαδίκτυο.
Μερικές φορές παρακολουθώ κάθε είδους ενδιαφέροντα βίντεο χειροτεχνίας στο διαδίκτυο και τα επαναλαμβάνω στο σπίτι. Τι εννοώ; Νιώθω πολύ μόνη. Βέβαια, τα εγγόνια μου και η νύφη μου με επισκέπτονται συχνά και ούτε ο γιος μου εξαφανίζεται, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό που θέλω. Όταν επισκέπτομαι τον γιο μου, νιώθω σαν στο σπίτι μου. Νιώθω σαν στο σπίτι μου εκεί.
Μπορώ να κάθομαι εκεί όλη την ημέρα χωρίς να κάνω τίποτα και χωρίς να χρειάζομαι τίποτα. Δεν φταίει το σπίτι, αλλά οι άνθρωποι που ζουν εκεί. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, δεν έχω κανέναν να μιλήσω, κανέναν να μιλήσω για τη μέρα μου, για κουτσομπολιά, για νέα.
Μερικές φορές κάλεσα τον γιο μου και την οικογένειά του να ζήσουν μαζί μου. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε μαζί, έχω ένα μεγάλο διαμέρισμα με δύο δωμάτια. Και εκείνοι θα μπορούσαν να νοικιάσουν το διαμέρισμά τους, και τα χρήματα θα ήταν καλά. Αλλά ο γιος μου δεν ήταν ευχαριστημένος με αυτή την προσφορά.
Πολλές φορές ζήτησα να ζήσω μαζί τους. Αλλά ούτε αυτό λειτούργησε. Συνειδητοποίησα ότι η νύφη ήταν μια γκρίνια. Φυσικά, όσο γλυκιά κι αν ήταν η σχέση μας μαζί της, κανείς δεν θα ήθελε να ζει κάτω από την ίδια στέγη με τη θεία κάποιου άλλου – δεν μπορείς να ακούς μουσική σε πλήρη ένταση, δεν μπορείς να ανοίγεις την τηλεόραση το βράδυ…
Τώρα δεν ξέρω τι να κάνω με τον εαυτό μου. Τίποτα δεν μου φέρνει χαρά, τα έχω βαρεθεί όλα. Περιμένω να δω τα εγγόνια μου.
