Ο αδελφός μου και η οικογένειά του ήρθαν να μας επισκεφθούν. Αλλά μετά το πάρτι, ο σύζυγός μου τους έδιωξε από το σπίτι μας.Μου υπενθύμισε ότι είχαμε λίγο κρέας ειδικά για τα κεμπάπ. Είπε ότι θα ήταν εκεί σε μισή ώρα. Βγήκα στους καλεσμένους και τους είπα ότι δεν ήμασταν έτοιμοι για την άφιξη των καλεσμένων, αλλά τώρα θα μαρινάραμε το κρέας και σε 2 ώρες το κεμπάπ θα ήταν έτοιμο. Φαινόταν ότι περίμεναν αυτά τα λόγια. Κούνησαν τα κεφάλια τους και χαμογέλασαν ο ένας στον άλλο. Αφού το είπα αυτό, πήγαν στο διάδρομο, κάθισαν στον καναπέ και στις πολυθρόνες και άνοιξαν την τηλεόραση. Ήμουν λίγο (πολύ) μπερδεμένος. Ζήτησα από τον αδελφό μου να με βοηθήσει να κόψω το κρέας, αλλά είχε “πονεμένο χέρι, το χτύπησε” και η γυναίκα μου ήταν “κουρασμένη από το δρόμο, πρέπει να ξεκουραστεί λίγο.” Η κόρη μου και εγώ κάναμε τα πάντα, μαγειρέψαμε το κρέας, στρώσαμε το τραπέζι.

Ο σύζυγός μου ήταν στη δουλειά εκείνη την ημέρα, οπότε πήγα για ψώνια με την κόρη μου. Αγοράσαμε αρκετά και πήγαμε σπίτι. Άρχισα να μαγειρεύω